Ik begon mijn professionele theatercarrière na mijn afstuderen aan de toneelacademie Maastricht in 1995. Ik regisseerde o.a. stukken van F.X. Kroetz, Kerstin Specht, Karst Woudstra. In theaterwerkplaats het Kruis van Bourgondië (het huidige huis van Bourgondië) maakte ik drie nieuwe muziektheaterproducties: Dichtbij en Ver, Sabeltijger en De Percessie vaan Sjerpenheuvel. Daarnaast maakte ik een productie vor het festival Religieuze muziek: Een vrouw Alleen. Ik werkte in opdracht van Hogeschool Tilburg aan Der Ja/Nein-sager van Brecht/Weill. Ik regisseerde de eindvoorstelling van Muziektheaterensemble Contraint: Wat de mens betreft en Eight songs for a Mad King. Met het WOK theater in Weert realiseerde ik De Parelvissers van G. Bizet. Ik werkte verder samen met componist Dies le Duc, Ad Voesten en Arno Dieteren en met schrijver Wim Kuipers, Adrie van Dijk en Geert Setola.
|
|
|
|
De naam STRUWEEL |
Vanuit het raam van mijn huis zie ik het schitterend landschap van Midden-Limburg. Het is zomer. Een prachtig groen grasbed. Daarachter het hoge gras met een scala aan kleuren. Er huizen fazanten, konijnen, kikkers, sprinkhaantjes. Daarachter het bos, het Leudal met de eiken, de beuken, de kastanjebomen en de altijd groene naaldbomen. Mijn peettante is op bezoek en kijkt uit het raam. Ze zegt: “Waat ein sjoan struweel!” |
|
Muziektheater Struweel wil mensen meevoeren door een struweel van traditie naar vernieuwing, Van zien naar horen, Van begrijpen naar beleven, van passiviteit naar activiteit, van consumeren naar proeven; mensen losweken uit de alledaagse realiteit naar een plek waar plaats is voor verbazing en verwondering; mensen de mogelijkheid bieden binnen moeilijke thema’s tot bewustwording en groei te komen. |
|
| TERUG | |
